Ҷавонону варзишгарони хушиқбол, Сокинони шарафманди Тоҷикистон! Бо ихлосу фараҳмандӣ ва сипоси беандоза  ҳамаи Шуморо ба муносибати ҷашни байналмилалии Наврӯз, ки яке аз муқаддастарин ва зеботарин ҷашни бостонии мардуми тоҷик маҳсуб меёбад, сидќан шодбош мегӯям.  Наврӯз иди аҷдодии мардумони ориёӣ буда, таърихи куҳан дорад. Чӣ тавре, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қайд менамоянд:

Модарони меҳрубон, Бонувону хоҳарони гиромиқадр! Дар оғози фасли зебои сол, баҳори нозанин, ки замини биҳиштосои  Тоҷикистони азиз  пироҳани сабз ба бар карда, мардуми шарифи он дар фазои  сулҳу амнияти пойдор, ваҳдату истиқлолияти комил зери роҳнамоии Пешвои муаззами миллат,  муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон, зеботарин ҷашн – Рӯзи модарро тантана менамояд, бо камоли эҳтиром ва самимияти хосса аз номи худ ва тамоми ҷавонону варзишгарони кишвар ҳамаи Шуморо ба муносибати ин ҷашни фархунда шодбош мегӯем.

Ҷ авонони саодатманду хуши қ бол и Ватан,         Варзишгарони   шарафманду содиқи  кишвар ,         Ҳамдиёрони азиз!      Бо қалби пур аз ифтихор ва эҳсоси баланди ватандорию ватандӯстӣ ҳамаи Шуморо ба ҷашни пурифтихори миллию давлатиамон 30 – юмин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки маҳз бо шарофати сиёсати созанда ва хирадмандонаи Пешвои муаззами миллат бароямон муяссар гардидааст ва мо онро дар фазои сулҳу суботи комил ва якдиливу ҳамдигарфаҳмӣ истиқбол мегирем, сидқан

 (баромад дар конфронси байналмилалӣ дар мавзӯи “Таҳкими ҳамкориҳои бисёрҷониба дар сатми муқовимат бо ҷалби ҷавонон ба гуруҳҳои мухталифи хатарзо” Љавонон ба унвони нерўи созанда ва њалќаи мустањками пайванди наслњои башар наќши муњим ва рисолати бузурге дар љомеа бар дўш доранд.  Пешрафти миллат бидуни сањми љавонон тасаввурнопазир буда, шукуфої, зебої ва созандагиву бењбудии зиндагї аз љавонон ѓайрату матонати зиёдеро таќозо мекунад.   Бояд тазаккур дод, ки муњимтарин рукни тањкими

ТАҲЛИЛ: Ҳар гоҳе, ки ба пешрафтҳои илмиву техникии замон назар меафканам, гузаштаи начандон дури мо дар баробари чунин пешрафтҳои имрӯз ҳаққиру нотавон ба назар мерасад. Бе шубҳа пешравиҳои илмии ҷаҳон далолат аз он медиҳанд, ки олимону донишмандон такя ба хираду дониш карда, роҳи ояндаи башариятро дурахшон сохта истодаанд. Аммо тавре мушоҳида мекунам дар баробари чунин пешравиҳои ҷаҳони имрӯз қисме аз мардуми мо дар банди ҷаҳолату хурофот мондаанду аз чунин пешравиҳои илмиву техникии замон

Имрӯз яке аз масъалаҳои  ҷиддие, ки ҷомеаи ҷаҳонро сахт нигарон кардааст – ин мушкилоти пайвастшавии ҷавонон ба ташкилоту ҳаракатҳои хатарзои террористиву экстремистӣ мебошад. Таҳлилҳо нишон медиҳад, ки тамоюли шомилшавии ҷавонон ба чунин ташкилоту ҳаракатҳои хатарзо бештар дар кишварҳои дида мешавад, ки сатҳи мазҳабгароӣ ва хурофоту таассуби  баланди динӣ доранд. Кадегорияи асосие, ки тамоюл ба ақида ва мавқеи он гурӯҳҳоро ҷонибдорӣ менамоянд, ҷавонони камсаводу аз сиёсат дурмонда, муҳоҷирони

Мусаллам аст, ки дар тамоми кишварҳои пешрафтаи дунё ҷавонон ҳамчун як нерӯи пуриқтидори бунёдкор ва пешбарандаи ҷомеа эътироф шудаанд. Дар Тоҷикистони соҳибистиқлол низ, ҷавонон мақоми махсус дошта, фаъолияти пешбарандаи онҳо дар ҳамаи соҳаҳо дида мешавад.  Ҷавонони кишвар имрӯзҳо собитқадамона ба ҳаёти ҷамъиятиву сиёсии кишвар ворид мегарданд. Бениҳоят хурсандибахш аст, ки аз рӯзҳои нахустини соҳибистиқлолӣ дар зери сиёсати хирадмандонаву ҷавонпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ –

       Мо имсол бо ифтихор 30 - юмин солгарди таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар фазои сулҳу субот бо рӯҳияи баланду болидаи ватандӯстиву хештаншиносӣ ҷашн мегирем.           Пеш аз ҳама, аз номи худам ва аз номи тамоми ҷавонону варзишгарони кишвар ҳамаи афсарону сарбозони ғаюри Ватан ва дар симои ҳар яки онҳо кулли ҷавонони ватандӯсту хештаншинос ва далеру шуҷои ватани маҳбубамонро ба ин санаи фархунда, сидқан табрик ва муборакбод менамоям.           Воқеан Артиши миллӣ ба

(Шарҳи коршиносӣ бар моҳият ва асосҳои ҳуқуқии мавқеи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар баҳси марзӣ бо Ҷумҳурии Қирғизистон) *** Чӣ миқдор замини қонунии Тоҷикистон ҳоло дар ихтиёри Қирғизистон қарор дорад? 145 000, 211 000 га ё 420 000 га? Тоҷикистон дар баҳси марзӣ бо Қирғизистон ба кадом асос ва ҳуҷҷатҳо такя мекунад? Маънои «ҳуҷҷатҳои солҳои 1924-1932» чист ва чаро онҳо асоси ягонаанд? Маънои «ҳуҷҷатҳои солҳои 1958-59» ва моҳияти «ҳуҷҷатҳои соли 1989» чист? Ҳуҷҷатҳои ҷониби Қирғизистон дар ин баҳс

Дар ибтидо ҳар яки Шуморо ба муносибати Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон сидқан табрик гуфта, бароятон сарбаландӣ, комёбӣ ва бурдбориҳо таманно дорам. Воқеан, дар ҷаҳони муосир доштани Парчами миллӣ ин нишонаи истиқлолият, яке аз рамзҳои асосии давлатдорӣ ва вахдати миллӣ буда, давлати муосирро тавассути парчами он мешиносанд.      Ба ҷо овардани эҳтиром нисбати Парчам қарзи виҷдонии ҳар як шаҳрванд аст, зеро Парчам рамзи хосаи ватандорӣ, соҳибдавлатӣ ва ҳастии миллат аст.