Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон яке аз рукнҳои асосии муқаддасоти миллӣ буда, ифодагари рамзи ҳаёти осоишта, меҳнатдӯстӣ, бахту иқболи сафед, умед ба ояндаи нек ва лоиқи эҳтироми пиру барнои кишвар гардидааст. Парчами миллат дар қатори дигар муқаддасот рамзи давлату давлатдорӣ ва нангу номуси миллӣ мебошад. Парчам дар забони адабии ҳозираи тоҷик ҳамчун истилоҳ ба маънои ливо, байрақ, дирафш ва рамзи давлатӣ омадааст. Дар «Фарҳанги забони тоҷикӣ» навишта шудааст, ки парчам ин пӯпаки

Секретариат ОДКБ приветствует подписание Киргизией и Таджикистаном протокола для стабилизации ситуации в приграничной зоне и рассчитывает на его реализацию для восстановления мира. Об этом сообщает НИАТ «Ховар» со ссылкой пресс-секретаря ОДКБ Владимира Зайнетдинова.

БА ОЗМУНИ "ҶТ" Мусоҳиба бо ходими намоёни давлатӣ, вакили Шӯрои Олӣ ва муовини Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (солҳои 1992-1995) Қозидавлат Қоимдодов дар арафаи таҷлили 30 - юмин солгарди Иҷлосияи XVI Шӯрои Олӣ.

Мегӯянд, ки бародаре дӯст бошад, ҳамқисмату ҳамқалам бошад, ин шарафи инсонист. Имрӯз кишвари мо боосудагиву оромӣ ва суботи сиёсӣ пеш меравад, мардумони сарбаланди Ватани соҳибистиқлоламон бо якдигар бародарвор дӯстонаву шафиқона кору пайкорашонро баҳри шукуфоии ҳаёти ҷомеа пеш мебаранд.

Маҳатма Гандӣ корномаи як роҳбари сиёсии воқеиро ба чор марҳила тақсим кардааст: “Дар аввал ба ӯ таваҷҷӯҳ намекунанд, баъд ба вай бо тамасхур менигаранд, сипас бо ӯ мубориза мебаранд ва саранҷом ӯ пирӯз мегардад”. Ба дурустии ин андешаҳо мо дар мисоли роҳбари сиёсии кишварамон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон боварӣ пайдо кардем.

Дар таърихи ҳар як миллату кишвар саҳифаи тақдирсозу дурахшоне ҳаст, ки он ба дигаргуниҳои сарнавиштсоз, бунёди таҳкурсии устувор ва рушду такомули минбаъдаи мамлакат асос мегузорад. Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар таърихи навини Ҷумҳурии Тоҷикистон чунин саҳифаест, ки аҳамияти басо беназир дорад.

Имрӯз давлат ва Ҳукумати кишвар аз мо тақозо менамояд, ки ба масъалаҳои баланд бардоштани сатҳи дониш ва касбияти омӯзгорон дар ҳамаи зинаҳои таҳсилот ва тарбияи омӯзгорони ҷавони баландихтисоси ба талаботи замона ҷавобгӯй эътибори аввалиндараҷа диҳем. Зеро бунёди миллат аз маориф оғоз меёбад ва ғамхорӣ нисбат ба маориф – сармоягузорӣ барои рушди неруи инсонӣ ва ояндаи ободи давлат ва Ватан мебошад.

Машқҳои ҷисмонӣ метавонанд ҷойгузини бисёре аз доруву дармонҳо бошанд, аммо ҳеҷ як дору дар ҷаҳон наметавонад ҷои машқҳои ҷисмониро гирад. Альфред де Мюссе, шоир, нависанда ва драматурги фаронасавӣ Барномарезӣ барои ба варзиш машғул шудан кори содае аст ва ҳамаи мо рӯз, соат ё лаҳзаҳоеро пайдо мекунем, ки дар он ангеза ва энержии кофӣ барои барномарезӣ дошта бошем. Он чи дар ин миёни қобили мулоҳиза аст, мизони пойбандии мо ба ин барномарезӣ мебошад. Шӯру шавқи аввалия барои бисёре аз мо дар

Ба озмуни “ҶТ” Пас аз ноил гаштан ба Истиқлолияти давлатӣ соли 1991 сокинони Ҷумҳурии Тоҷикистон бар он эътиқодманд буданд, ки ба зудӣ кишвар рӯ ба беҳбудӣ меораду тараққӣ мекунад. Аммо, ин орзу бо фурӯ рехтани Иттиҳоди Шуравӣ, ба боди фано рафт. Дар ҷумҳурии тозаистиқлол аз дохилу хориҷи мамлакат ашхоси сияҳдил, ки даҳсолаҳо ба рӯ ниқоб кашида, пайти муносиб меҷустанд, сар боло карданд. Онҳо бо ҳидояту ёрии хоҷагони хориҷии хеш акнун шерак шуда, даст ба корҳои номатлуб мезаданд. Ҳамзамон,

Ҳаёт умеди абадист! Ҳамин ки умед бимирад, барои инсон ҳеҷ чизе барои зиндагӣ боқӣ намемонад. Дмитрий Волкогонов, файласуф, таърихшинос ва сиёсатмадори ру с Зиндагӣ ҳамеша пастиву баландӣ дорад. Фарқе намекунад, модаре ҳастед, ки чашм ба ояндаи фарзандон доред, корманди тозакоре ҳастед, ки дар интизори боло рафтани рутбаву мартабаед, ё касе, ки ба тозагӣ азизеро аз даст додаед. Ҳамаи мо дар гузар аз душвориҳо ниёзманди умед ҳастем. Барои расидан ба умед бояд аз мантиқӣ будани беш аз андоза даст