Ватан ҷоест, ки мо дар он ба дунё омадаем, обу нони онро хӯрда бузург шудаем ва боду ҳавои ӯро нафас мекашем. Ҳамин Ватан аст, ки моро дар оғӯши худ гирифта тарбия кардааст, соҳибмаълумот намудааст ва ба ҳамаи мо имконияти озодона зиндагӣ кардан, фаъолият кардан ва баробарҳуқуқиро додааст. Ватан барои ҳар як шахс муқаддастарин ҷой ба ҳисоб меравад, зеро мо танҳо дар Ватани худ метавонем осудаҳолона зиндагӣ кунем. Дар кадом гӯшаи дунёе, ки бошем чашму дили мо ба сӯи Тоҷикистони азиз мебошад.