Дар ҳама фаслҳои сол инсон ба сайругашт дар ҳавои беғубор, нафаси тоза аз табиати атроф ва истироҳату фароғат ниёз дорад. Аммо сайру сайёҳат агар на бо нақлиёт, балки тавассути “аспи дучарха” сурат гирад, саёҳати мо беш аз пеш манфиатноку хотирмон ва ҷолибтар хоҳад шуд. Оре, сухан дар бораи велосипед аст, ки ба андешаи мо аз муҳимтарину самарабахштарин усулҳои вақтгузаронии фаъол маҳсуб мешавад.

Мегӯянд, ки бародаре дӯст бошад, ҳамқисмату ҳамқалам бошад, ин шарафи инсонист. Имрӯз кишвари мо боосудагиву оромӣ ва суботи сиёсӣ пеш меравад, мардумони сарбаланди Ватани соҳибистиқлоламон бо якдигар бародарвор дӯстонаву шафиқона кору пайкорашонро баҳри шукуфоии ҳаёти ҷомеа пеш мебаранд.

Маҳатма Гандӣ корномаи як роҳбари сиёсии воқеиро ба чор марҳила тақсим кардааст: “Дар аввал ба ӯ таваҷҷӯҳ намекунанд, баъд ба вай бо тамасхур менигаранд, сипас бо ӯ мубориза мебаранд ва саранҷом ӯ пирӯз мегардад”. Ба дурустии ин андешаҳо мо дар мисоли роҳбари сиёсии кишварамон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон боварӣ пайдо кардем.

Ба озмуни "ҶТ" Вақте тасмим гирифтам, то ба озмун дар мавриди Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба рӯзнома чанд андешаамро баён созам, хотироти талхе аз он солҳо пеши назарам омад. Соли 1992, замоне, ки кишвари оромамонро нооромиву майдоншиниҳо фаро гирифт, даp баробари иҷборан гуреза шудан ба Афғонистону дигар кишварҳои ҳамсоя, сокинони кишвар барои эмин мондани худу пайвандон аз хатару вазъи ноороми пойтахт ба зодгоҳ ва ё минтақаҳои ороми кишвар кӯч мебастанд. Аслан, он рӯзҳо тамоми

Дар таърихи ҳар як миллату кишвар саҳифаи тақдирсозу дурахшоне ҳаст, ки он ба дигаргуниҳои сарнавиштсоз, бунёди таҳкурсии устувор ва рушду такомули минбаъдаи мамлакат асос мегузорад. Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар таърихи навини Ҷумҳурии Тоҷикистон чунин саҳифаест, ки аҳамияти басо беназир дорад.

 Дар бораи баргузор намудани озмуни шаҳрии «Ҳунарманди сол» дар шаҳри Душанбе      Бо мақсади иҷрои банди 29 қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 28 октябри соли 2020, №570 «Дар бораи Барномаи рушди ҳунармандӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2021-2025» ва иҷрои банди 14 қарори Раиси шаҳри Душанбе аз 4 майи соли 2021, №249 «Дар бораи тасдиқи Нақшаи чорабиниҳои мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе оид ба татбиқи Барномаи рушди ҳунармандӣ дар Ҷумҳурии Тољҷикистон барои солҳои

Дастгоҳи марказӣ 1.   Сардори Шуъбаи банақшагирӣва муҳосиботи Кумита- 1 ҷой, маоши мансабӣ2115,80 сомонӣ 2. Мутахассиси пешбари Раёсати кор бо ҷавонони Кумита- 1 ҷой, маоши мансабӣ1286 ,50 сомонӣ

Дастгоҳи марказӣ 1.   Сардори Шуъбаи банақшагирӣва муҳосиботи Кумита- 1 ҷой, маоши мансабӣ2115,80 сомонӣ 2. Мутахассиси пешбари Раёсати кор бо ҷавонони Кумита- 1 ҷой, маоши мансабӣ1286 ,50 сомонӣ

Ба озмуни “ҶТ” Ин паём зербинои давлатеро асос гузошт, ки ҳадафаш сулҳу амонӣ ва ваҳдату якдилист Дар ҳама асру замон инсоният барои он талошу такопӯ ва саъю азм намудааст, ки озоду сарбаланд ва бахтиёру саодатманд бошад. Мусаллам аст, ки чунин рӯзгори фирӯзу боамну рифоҳ танҳо дар заминаи оромию сулҳ ва муҳити озоду дур аз пархошу ҷанг ба одамон муяссар мегардад. Аммо таърих гувоҳ аст, ки дар марҳалаҳои гуногун, миллати тоҷик, ки аз табори озодагон маҳсуб меёбад, бар асари ҳуҷумҳои ғосибони

Ҷавонон ва нақши онҳо дар амнияти ҷомеа Ҷавонон дар ҳар кишвари дунё қишри асосии иҷтимоиётро ташкил медиҳанд ва давлате, ки ба ин масъала, яъне чигунагии аҳвол ва дурнамои рушди ҷавонон аҳамият медиҳад, аз ҳар мавқеъ – ҳам осоиши кишвар ва ҳам тараққиёти бемайлони он бурди азиме хоҳад кард.